Gece fısıldayarak, “Böyle yerlerde doktorun işi çabuk bitip önden çıkar. Kadında toparlanmaya uğraşır.” dedi. Kafamla onu onayladım. “Sen çık açıklama yapmaya başla, bende ardından geleceğim.” dedim. Bana her zamanki o zafer dolu gülüşünü atıp, reverans yaptı ve “Emredersiniz, Şeyha’m.” dedi. Şeyha bizim oralarda, emirliklerin sultanlarına söyleniyordu. Doğuştan hanedan kanı taşıyan erkekler Şeyh, kadınlar Şeyha’ydı.

Aynada kendimi kontrol ettim. Saçlarım ıslaktı ve üstümdeki siyah body göğüs uçlarımı ortaya çıkartıyordu. Candar güzelliğim karşısında kesinlikle kalpten gidecekti. Zafer gülümsemesiyle banyonun kapısını açtım. “Çok beklettim mi?” diye sorarak odaya girdim.

5 saattir hiç kıpırdamadan bekliyor ve beynimi meşgul etmeye çalışıyordum. Şu an hava hala karanlıktı, ama bir saate kadar gün doğacaktı. Bugün ne olursa olsun, kollarımdaki kadın karım olmalıydı. Bunun için ne gerekiyorsa yapmaya hazırdım. Şartları umursayacak bir halde değildim. Saatlerdir asla inmeyen erkekliğim artık zonklamaya başlamıştı. Berbat bir haldeydim.

Arven’le birlikte Aşir’e mama yedirdikten sonra, yeniden onun yanına uzanmıştık. Bu gece benim için mucize gibi geçmişti. Arven’e karşı bağımlıymışım gibi hissediyordum. Özellikle banyoda yaşadıklarımızdan sonra, ayrı bir aidiyet duygusu sevgimle birleşmişti. Bu kadın için kesinlikle ölürdüm. Aklıma Arven’in çıplak tenine dokunuşlarım ve öpüşlerim geldi. Sadece şehvet duygularımı uyandırmakla kalmıyor, kalbimin tamamını kaplıyordu.

Asrın babama bakarak, “Allah’ın emri, peygamberin kavliyle oğlunuzu..” dedi ve kucağımdaki bebeğe dönerek, “..ve himayesindeki bebeği kendime istiyorum.” dedi. Herkes şaşkın şekilde Asrın’a ve arkasındaki iki adama baktı. Annem, “Vışş hayatımda böyle bir şey duymadım.” dedi.

Hanımağam, ‘’Ayşegül, kocamla bana bir kahve yap. Hem de çok acil!’’ diye bağırdı. Artık konağın yeni gelininin kahve alışkanlığını çözmüştüm. Daha güne başlar başlamaz Türk kahvesini istiyordu. Gün içinde de eğer sinirlenirse ya da kafası bir şeye bozulursa, Türk kahvesi içiyor ardından da rahatlıyordu.

Banyodan çıktıktan sonra Ayşegül’den kahve istemiştim. Bir yandan Aşir’in oyuncaklarla oynamasını izlerken, diğer yandan da Canberk, Mahmut ve Gece ile konuşuyordum. Candar ise, babasıyla görüşmeye gitmişti. Sanırım bir yandan da annesini ikna etmeye çalışıyordu. Canberk’e, ‘’Şu nikah için listeyi yaptın mı? Argun ağanın gözünü doyuracak bir şeyler olsun.’’ dedim. ‘’Şimdi ayarlıyorum efendim. Beyefendinin hesabına kaç para göndereceğiz?’’ diye sordu.

Candar ile birlikte odamıza çıkmıştık. Şeytan teyzesi ve onun kızıyla ileride uğraşmam gerekecek gibi duruyordu. Bir de uçkurunu koparmam gereken, Şiyar vardı. Ayşegül’e küçümseyici şekilde bakan gözlerini oyup eline vermediysem, henüz kimliğimin gerçekten ortaya çıkmaması içindi.

Sinirliydim, hem de çok sinirliydim. Candar’a da bana mani olduğu için öfkeliydim. Aşağıya inerek, Baran’ın kafasına mermi yağdırmamak için kendimi zor tutuyordum. Arkamdaki kapının açılmasıyla, birkaç saniye sonra Candar’ın kolları bana dolandı. Sırtımı göğsüne çekerek, sanki beni kollarının arasında saklamaya çalıştı.

Mahmut, ‘’Enişte bir isteğin olursa söylemen yeterli, anında yerine getiririz.’’ diyerek güldü. Kafamı sallayarak onu onayladım. Arven arabadan inerken ‘’Mahmudi, Sami’den haber var mı?’’ diye sordu. Sami kimdi bilmiyordum. Mahmut bana kısa bir bakış atıp Arven’e döndü. ‘’Sami adamın yanında. Bizden haber bekliyor.’’ dedi. Arven keyifle sırıttı. ‘’Balayım mükemmel geçecek desene!’’ diyerek ona göz kırptı. Sonra da önden büyük villaya doğru ilerledi.