‘’Ne oluyor?’’ Anında silahıma sarıldım. Canberk, ‘’Biri yolu kapatmış, efendim,’’ diye cevap verdi. Canberk, aslında babamın adamlarından biriydi. Annemin ölümünden sonra benim ekibimde katılmış ve sağ kolum olmuştu. Önümüzdeki kapanmış yoldan şüphelenerek, ‘’Herkese haber ver, pusu olabilir,’ dedim. Arabayı süren adamıma, ‘’Yavaşla ve çok yaklaşma!’’ diye talimat verdim.

Gözlerimi açtığımda bembeyaz bir ortam gözümü kamaştırdı. Uzun zamandır konuşmamışım gibi çıkan sesimle, ‘’Sikeyim, hastaneye mi getirdiniz beni?’’ diye söylendim. Ellerimi gözüme siper etmek için kaldırmaya çalıştığımda kalkmadı. Hah, kesin tutuklandım. Bu sefer bu davadan nasıl kurtulacağım acaba?

Kardeşim Baver’le ve kuzenimiz Baran’la oturmuş, babamın yaptığı işler hakkında konuşuyorduk. “Babam yanlış düşünüyor Baver. O adamlar sağlam pabuç değiller.” dedim. Baver babamın izinden giderek, “Son 6 ayda kazandığımız paraları rüyamızda bile göremezdik. Onlar sayesinde bu serveti elde ettik. Ağalar arasında bile bir otoritemiz oldu.” dediğinde, Baran “Parayı veren düdüğü çalar hesabı, ne yazık ki aşiretlerde işler öyle yürüyor.” dedi.

“Bu odaları bilerek mi beyaza boyuyorlar acaba?” diye kendi kendime söyleniyordum. Akşam yemeğini yedikten sonra odamda dinlenmeye çekilmiştim. Kafamı odada bulunan masaya çevirdim. “Şuraya bir kahve makinası şart oldu. Canım istiyor ulaşamıyorum.” dedim.

Yaşlı adam göz ucuyla bana, oturuşuma ve elimdeki kahveye baktı. Sonra yanındaki genç olana döndü. “Hoca gelene kadar odana götür, ananın gözüne gözükmesin oğlum.” dedi. Genç olan adam, yaşlının yani Argun ağanın oğluydu. Demek ki, Baver’in de abisi oluyordu. Tamam, aile ilişkilerini çözdüm. Sırada ne vardı? Ha! Ben neden buradayım?

Gözlerimi açtığımda hala aynı yatakta yatıyordum. Hızla kalkarak üstümü kontrol ettim. Kıyafetlerim değişmiş olsa da, neyse ki giyiniktim. Bu ağa bozuntusu narkozla uyuduğumu nereden biliyordu? Pencereden dışarıya baktığımda havanın kararmaya yakın olduğunu anladım. Uzun zamandır baygındım. Ya da benim deyimimle uyuyordum.

Annem kafasını teyzeme çevirdi. Ağlamaklı bir ses tonuyla, ‘’Evlendim diyor abla, kesin bakire de değildir.’’ dedi. Teyzem gözleri parlayarak bize döndü. ‘’Kimin altından çıktığı belli olmayan bir fahişeyi, benim tertemiz masum kızıma mı değişiyorsunuz?’’ dedi. Tüm bedenime sinir vurdu. ‘’Teyze!’’ diye kükredim. ‘’Karım hakkında düzgün konuş.’’ Babam, ‘’Susun artık!’’ dedi. Argun Ağanın gözleri odadaki gergin insanlarda gezindi.

Biz odaya geçtiğimizde Asrın ve hoca bizi fark etti ve aralarına mesafe koydu. Biz eski yerlerimize otururken, hoca Asrın’a ‘’Maşallah, sen dinimiz konusunda baya bilgilisin.’’ dedi. Kaşlarımı çatarak hocaya ve Asrın’a yeniden baktım. O ne demekti?

Konağın oturma odasına ilerlerken, ‘’İçeriye giriyorum, herkes hazırlansın.’’ dedim. Saeed ile tüm seçenekleri değerlendirmiştik. Kararı ise bana bırakmıştı. Kesinliği olmayan bir durumdan dolayı, tanımadığım bir adamla evlenecek değildim.

Canberk, “Bir sorunumuz var.” dedi. Ne sorunu? İstemsiz olarak gerildim. O sırada fark etmesin diye, Ayşegül’e saçma sapan bir soru sordum. ‘’Ben daha önce hiç bebek altı değiştirmedim. Kakada ve çişte ayrı ayrı mı değiştiriliyor?’’