Arven'in ailesinin gelmesini beklemiyordum, belli ki o da bunu beklemiyordu. Kandemir ailesine mensup hanımların hepsi gelmişti. Bazıları Kandemir ailesi adına çalışıyordu, bazıları doğrudan o aileye mensuptu. Ya da bir şekilde Arven ve ailesine aidiyet hissediyorlardı.

Sevim, ‘’Çok yakışıklı olmuşsun ağabey.’’ diyerek beni süzdü. ‘’Teşekkür ederim güzelim. Miran bebekte filinta gibi gözüküyor.’’ Miran’a kırmızı papyonlu bir kıyafet giydirmişlerdi. Yanımda duran kardeşim Baver'in gergin hareketleri dikkatimi çekmişti.

Mehtap halam, ‘’Hazır mısın güzelim?’’ diye sordu. ‘’Evet ben hazırım da... sen hazır mısın asıl?’’ Mehtap halam merakla bana döndü. ‘’Ne açıdan, Arven?’’

“Muradına diyorum erdin mi?” Candar gülümseyerek, “Ermez miyim? Hem de nasıl erdim biliyor musun?” dedi. “Ben de erecek miyim?” Candar kıkırdadı. “Muhtemelen sen de düğün gecemizde ereceksin Arven.”

Müzik eşliğinde millet oynamaya başladığında, ben de yorularak bir köşeye geçtim ve eğlenen, yemek yiyen ve kendi aralarında sohbet eden insanları izledim. Ee hani az önce hepsinin gözleri doluydu? Şimdi neden bu kadar mutlu gözüküyorlardı? Dudaklarımı büzerek insanları tek tek incelemeye başladım. Gözlem, en iyi öğrenme aracıydı.

Candar’a ailemin evini gezdirmek için heyecanlıydım. Ne tepki vereceğini merak ediyordum. Düğünden sonra da ver elini yat tatili.. her şey çok güzel olacaktı. Herkes arabalarına bindiğinde havaalanına doğru yola çıktık. “Candar içecek bir şey istiyor musun?” - “Yok, iyiyim böyle. Çok hızlı kullanma da mesafe açılmasın.”

Bakışlarım onu takip eden arabaları buldu. Aletin üstünden geçen arabaların lastikleri patlamıştı ve ortalık bir anda kaos alanına dönmüştü. “Güvenlik üst seviye, kurşun geçirmezlik aktif. Lazer için korumayı devreye al.” - ‘Onaylandı, ayarlar aktif.’

Ne olup bittiğini anlamaya çalışıyordum. Önce Arven dışarıya çıkmıştı ve hemen ardından da Aren Ateş arabadan inmişti. Aren Ateş’le aynı arabadaydım. Aren Ateş’le!?

‘’Miran..’’ diyerek elimdeki oyuncağı salladım. Miran en solda bebek koltuğundaydı. Elimdeki oyuncağa garip garip bakıyordu, hala çok küçüktü. Sevim onun yanındaydı ve ben de en sağdaydım. Baver ağam arabayı kullanıyordu. Zelal ise hemen yanındaki koltuktaydı.

Baver hızlıca arabadan çıktı. Bir süre sonra benim tarafımdaki kapı açılınca panikledim. Baver’i görmemle boynuna atlamam bir olmuştu. Tüm bedenim kaskatı kesilmişti ve çok korkmuştum. Baver Sevim’e, ‘’Miran’ı koltuğundan çıkar ve bana uzat.’’ dedi.