Serhat kendinden emin şekilde, ‘Söz veriyorum. Bundan sonra, asla böyle bir şey yaşanmayacak. Bir daha bana ulaşamadığın hiçbir an olmayacak. İki elim kanda olsa, yine de sana haber vereceğim. En kötü durumda verdireceğim.’ dedi.

‘’Aren’in doğum günü güzel oldu değil mi, içinize sindi?’’ Melek arkasına dönerek bana samimi şekilde gülümsedi. ‘’Her şey mükemmeldi. Senin üstüne parti düzenleyen birini görmedim, çok teşekkür ederiz.’’ dedi. Kahraman, ‘’Ellerine sağlık Mehtap.’’ diyerek karşılık verdi.

Terliği ayağımdan kaptığım gibi falsolu şekilde, bahçede koşan Emin’e fırlattım. ‘’Ah! Kafama geldi!’’ - ‘’Buraya gel, yoksa seni gebertirim!’’ Emin bir yandan koşarken, bir yandan da omuz silkeledi. Sanki ufak bir erkek çocuğuydu. Batu ise bir yandan kıs kıs gülerken, Altuğ Emin’e kızıyordu.

Neredeyse 45 dakika bekledikten sonra, ‘’Daha ne kadar bekleyeceğim?’’ diyerek kadına baktım. Kadın görevlilerle birlikte beni bir odaya aldırdı ve burada dinlenip beklememi söyledi. Mert'i aradığımda o da açmıyordu. Resmen havalimanında mahsur kalmıştım.

Gerdanımı kaşıyarak sertçe yutkundum. Düğümler ilmek ilmek boğazımda birikmiş, sanki nefes almamı engellemişti. Bugün yaşadıklarım bana fazla gelmişti. Ekin, ‘’İyi misin?’’ diye sordu. ‘’E-evet..’’ Gözlerini kısarak yüzümü inceledi. ‘’Yüzün kızardı, hava sana bir anda fazla mı sıcak geldi?’’ Ekin arabanın klimasını son ayarına getirdi.

‘’Yani Ayşe ile o günden sonra hiç konuşmadınız?’’ Kafamı olumsuz olarak salladım. ‘’Hikayede çok fazla boşluk var Mehtap. Bi’ de aklıma şey takıldı..’’ Merakla ona baktım. ‘’Ne takıldı?’’

Evin salonunda oturmuş sağdan sola ilerliyordum. ‘’Bence gidelim.’’ - ‘’Ne?’’ - ‘’O adam.. arabanın yanında konuştuğun.. Serhat’ın koruması değil miydi?’’ - ‘’Öyleydi. Hamad..’’

Derin bir nefes aldım. Ekin denen adamla, Mehtap’ın samimi olduğu anlar gözümün önünden gitmiyordu. Hissettiğim kıskançlık duygusu boğazımı yakıyordu. Bağırmak, çağırmak, öfkemi bir şekilde kusmak istiyordum.

Sabah erkenden kalkıp otelde kahvaltı yapmış ve Ekin’i zorla otelden çıkarmıştım. Merkezi bir konuma geçerken, sokaklarda kurulmuş kocaman ekranlar dikkatimi çekmişti. Halkta inanılmaz bir coşku vardı ve kendi aralarında sürekli muhabbet halindeydiler.

Ben kimdim ki yapmasınlar? Arkamda ailem olsaydı, Serhat zaten böyle kafasına göre iş yapamazdı. Kırk kere düşünürdü evliliği onaylamak için, beni öyle kolay kolay da bırakamazdı. Ama şimdi... saçmalıktı ! Tüm bunlar.. birer saçmalıktı ! Ayşe, o sıralar Serhat’la hiç yüz yüze gelmemişti. Serhat ikimizi de kandırmış mıydı? Ayşe’nin evlenme teklifi aldığı Umman’lı adam, Sultan İlyas mıydı? Kafayı yiyecektim! Böyle bir şey olabilir miydi?