Yine de beni sevmekten vazgeçmemişti. Adar Soydaş, benim için elinden geleni yapmıştı. ''Evime çöreklendi,'' dediğimde Yusuf tüm dişlerini göstererek sırıttı.

Mesajı okuduktan sonra Adar'ın bedeni kasılarak titredi. Artık ne düşündüyse bu onu fazlasıyla etkilemiş gibiydi. Boğazını temizleyerek bardağıma uzandı ve benim içkimi tek dikişte bitirdi.

Adar Soydaş ölmek mi istiyordu? Eğer öyleyse, kesinlikle doğru yoldaydı! Bunu Zehra’ya saldırmadan önce görmediğim için ikisi de çok şanslıydı. Çünkü mekanda kan çıkabilirdi. Gerçekten!

“İlla bu ellerim çözülecek Venüs, o zaman nereye kaçacaksın?” - “Kim dedi benim çözeceğimi?” Hayret içinde, “Bu da ne demek?” diye sordu.

Venüs’ün her bir hücresine saplantılıydım ben! Tepeden tırnağa aşıktım. Hemen beni çözsün istiyordum, Venüs'e misliyle karşılık verecektim.

Sitenin otoparkına yaklaşırken, “Yenge başka bir şey lazım mı?” diye sordu, Bilal. “Yok Bilal, teşekkür ederim. Hâlâ elim ayağım titriyor, o aptalı az kalsın paralayacaktım!”

Yumruğu indirdiğim gibi Kenan’ın yüzü başka bir tarafa kaymıştı. “Bu parmaklarınla mı sardın lan Venüs’ün belini?” Etrafta yankılanan kırılma sesiyle Kenan canı acıyarak haykırdı.

Bir anda boğazına yapışarak onu masaya yatırdım. Anın şokuyla boğazına sardığım koluma tutunmuştu. Benden kaçmaya çalışırken yine benden medet umuyordu.

Venüs’ün korkuyla bana bakan gözleri... Sesinin titreyerek benimle konuşması... Kafamı masaya doğru eğerek bir süre bekledim. Kendi ellerimle canını acıtmıştım. Sevdiğim kadının... canını yakmıştım.

“Defolup git! Yoksa polise beni bu hâle senin getirdiğini söylerim ve seni içeri tıkarlar.”