Venüs bir ara kalbime indirmek üzereydi. Sessiz kaldığı birkaç saniye ve ardından öylece bana bakması evlenme teklifime hayır diyeceğini düşündürmüştü. Neyse ki sadece şaşırmıştı ve kısa sürede olayı toparlamıştı.

Venüs'ün sesindeki otoriter tını tüm bedenimi beklentiyle titretti. Ayağa kalkarak duştan sonra giydiğim...

Yutkundum. Bundan daha tahrik edici çok az şey duymuştum. Neden böyle olduğunu merak eden yönümü bastırmaya çalıştım. Çünkü kıskançlığın damarlarımda gezinmeye başlayacağını biliyordum.

Arkamda hissettiğim soğuklukla ürperdim ve vücudumu öne çektim. Adar bacaklarımı sıkıca tuttu.

''Birazdan aynaya yaslanmış kıvranırken seni duymayacağım.'' Yutkundum. Böyle söylemesi beni tahrik etmişti. Adar hareketlendiğinde derin bir nefes aldım.

Resmen sürüklenerek Adar tarafından götürülüyordum. ''Adar daha vaktimiz var.'' - ''Olsun, erkenden halledelim. Ya başka bir şey isterlerse?'' - ''Fotokopilerimizi çektirdik, vesikalıklar da hazır.''

Toplantıdan yeni çıkmıştım. Masama geçerek oturdum ve telefonu elime alıp Ecmel'i aradım. ''Evet, evleniyormuş.'' Dikkatimi çeken sesle arkama baktım.

Olduğum yerde dikleştim ve doğrudan Zafer Bey'in gözlerinin içine baktım. ''Oğlunuzu mutlu etmem için bana bir şans verin.'' Zafer Bey birkaç saniye durakladı. Sözcükleri kafasında tartmaya çalışıyor gibiydi.

''Ben hâlâ bu ilişkiye karşıyım.'' dedi Tarık. ''Henüz bir ilişkimiz yok, Tarık. Sadece takılıyoruz.'' Tarık hayretle, bir Ecmel'e bir de Yusuf'a baktı.

''Cümleyi tekrarla, yavrum?'' - ''Kocam değil mi? İster döver...'' Ha? Kocam mı? Adar coşkuyla, ''Bir daha söyle!'' dedi.